Keekebisj!

Of! Hoe word je in Halle Prinsj(es)?

Sinds eind januari heeft Halle een nieuw prinsenpaar. Chris Bois D’Enghien werd de negenenveertigste Prinsj, Peggy Vanzeebroeck de achtentwingtigste Prinsjes Karnaval van onze stad. Chris en Peggy zijn lid van Keekebisj, een nieuwe carnavalsvriendenkring die pas eind vorig jaar werd opgericht. De naam verwijst naar alle emoties die je tijdens een carnavalweekend bekruipen: “Van de smaak van uw eerste pint ’s morgens tot de verbranding. We waren bewust op zoek naar een originele naam zoals Nuutnituis indertijd. Geen verzamelnaam dus.”

 
Het nieuwe Prinsjenpaar (Foto Carnidom)

 Het gebeurt niet vaak dat leden van een gloednieuwe carnavalgroep er met brio in slagen om de prinsentitel weg te kapen. Het gonsde dan ook meteen van de geruchten : “De kiezink es verkocht, Marchant è draahonderd koete opgekocht, ze zèn mè ottokars komme stemme, getsj venèir veil geldsj vandoon voe prinsj te werre, de proeve zèn eutgelekt…”

Voorbereiding

“Het klopt dat we goed voorbereid waren op de verkiezing”, zegt Lorre Raemdonk die Peggy en Chris mee aan de prinsentitel heeft geholpen. “Onze vriendenkring is misschien nieuw, maar we zitten al jaren in ‘t carnaval. De groep bestaat vooral uit oud-leden van de Nachtratten. Ik heb zelf twee keer deelgenomen aan de verkiezing, in 2004 ben ik prins geworden. Dan weet je wat van de kandidaten verwacht wordt en hoe je ze kan voorbereiden op de proeven. We hebben er inderdaad veel tijd en energie ingestoken. Anders hadden we het écht niet gehaald. De voorbije jaren was de prinsenverkiezing een loterij met achttien kandidaten op het podium, dan kan je weinig doen. Nu waren er slechts drie kandidatenkoppels, dan weet je waaraan en waaraf. Campagne voeren om stemmen te ronselen én goed nadenken over de Rode Draad, daar draait het om!”

Eén week voor de verkiezing belegden Chris, Peggy en Lorre een vergadering met al hun sympathisanten om te brainstormen over de verschillende proeven. Maar ze werken ook hard aan een korte show: “Eén proef was al bekend. We moesten op muziek van de Deurzakkers een nieuwe tekst schrijven en dat liedje live komen zingen. Maar we mochten met vijf op het podium, dus beseften we meteen: ‘Halattraction verwacht show!’

We zijn dan ook meteen bij enkele vrienden in Aalst chique kostuums gaan halen. Den avond voor de verkiezing stonden we met twee micro’s en een mengpaneel te repeteren bij ons in de living. En veu de rest al dei boeke van ’t carnaval leize, om al zeker op de theorievragen goed te scoren. Maar ’t was gene vette…” De sfeer onder de supporters was fantastisch: “Ze stelden spontaan voor om ’s morgens met een autokaravaan naar ’t Vondel te rijden. Da was geleden van mè de verkiezing van Joël en Nadia, da brengt ambiance in ’t stad!” 

 
Noepaazen, vuiberêden, organiseiren, repeteiren

Rode draad

Opnieuw zorgde de Rode Draad voor discussie. Elk jaar maakt Halattraction op de avond van de verkiezing via Radio Victoria bekend, welk voorwerp de kandidaten zoveel mogelijk moeten inzamelen. Dit jaar ging het om scheidsrechterfluitjes!“Je hoort zeggen dat kandidaten tot in Aalst zijn gereden om fluitjes te gaan kopen. Wel, wij zijn heel Halle en omstreken rondgereden, maar in Aalst zijn we niét geweest!”: zegt Chris met volle overtuiging.

“We hebben net als de twee andere kandidaten fluitjes gekocht. Maar we zijn ook echt bij mensen gaan aanbellen om zoveel mogelijk fluitjes te kunnen inzamelen. Daarvoor hadden we een heel systeem uitgedokterd en de kaart van Halle in verschillende sectoren verdeeld. We stonden met twintig auto’s klaar, allemaal met de radio afgestemd op Victoria. Elk nam een wijk voor z’n rekening om fluitjes te gaan rondhalen. Van Stroppen tot Kriekeveld, van Buizingen tot de Wolvendries. We maakten een lijst met nuttige GSM-nummers en zorgden voor een overzichtelijke taakverdeling. Zo hebben we die proef kunnen winnen.” (Zie lijst op www.luuper.be)

Kenden ze de opdracht op voorhand al, zoals wordt gefluisterd? “Natuurlijk niet. Onze koffer stak vol met oude Rinfo-kranten, omdat we dachten dat Halattraction een voorwerp zou kiezen dat je niet kon kopen. En nu ze voor de uitgave van hun carnavalkrant met Rinfo samenwerken, dachten we er met die gazetten ‘plat op’ te zitten. Hoefijzers leek ons ook een mogelijkheid, omdat we in westernstijl moesten verkleed zijn. Maar nee, het waren dus fluitjes.”

 De Mini Rode Draad in de zaal

Ook tijdens de verkiezingsshow in ’t Vondel moeten de kandidatenkoppels een beroep doen op hun supporters om de Mini Rode Draad te kunnen winnen. Herinner je de hilarische taferelen toen supporters zich massaal lieten kaal scheren om hun kandidatenkoppel naar de overwinning te loodsen. Nu moet er meestal een voorwerp ingezameld worden. Dit jaar ging het om luciferdoosjes.

Chris en Peggy van Keekebisj verpletterden de concurrentie en konden na amper een halve minuut een grote hoeveelheid luciferdoosjes op het podium gooien: “Tes verkocht!” riepen ze in de zaal. “Goed nagedacht!” reageerden ze bij Keekebisj lakoniek. “Op het internetforum hebben we de lijst gepubliceerd van alle voorwerpen die volgens ons in aanmerking kwamen voor de Mini Rode Draad. Van sandalen tot beenverwarmers, aanstekers, aspirines, oorringen, naamkaartjes en.luciferdoosjes! Tijdens de eerste uitzending van Carnavalitis op radio Victoria heb ik zelfs de rekening van de Makro getoond, waar we verschillende voorwerpen gekocht hebben. En dat zijn geen zotte kosten, ’t gaat om gebruiksvoorwerpen die altijd wel van pas komen. En ’t gaat niet om monsterbedragen hè. We hebben echt geen krankzinnige hoeveelheden gekocht, natuurlijk wél genoeg om de proef te kunnen winnen!” (Zie lijst op www.luuper.be)

 
We ziên ouveral geweist moe nie in Olsjt

De supporters van Keekebisj stonden aan de zij-ingang van ’t Vondel met al die voorwerpen klaar om bij het begin van de Rode Draad meteen in gang te schieten: “We zijn trouwens niet de enige die op voorhand voorwerpen inslaan. Ook onze tegenstanders waren voorbereid en hadden luciferdoosjes in de koffer liggen. Maar blijkbaar stond hun auto nét iets te ver van ’t Vondel geparkeerd en waren ze niet op tijd terug.”

Zaalstemmen geven de doorslag

Net als de voorbije jaren bleken de zaalstemmen bepalend in de einduitslag. Chris en Peggy van Keekebisj kregen vierhonderd vijfentwintig stemmen, Thierry en Erika van Chic driehonderd zesentachtig en Kevin en Iris van de Met honderd vierendertig.

Waar haalt een nieuwe groep zoveel stemmen?

“Wel, dat gaat niet zomaar, dat heeft veel moeite gekost”: zegt Chris. “Ik ken veel mensen in ’t carnaval, maar ‘k heb ook in andere verenigingen gezeten: voetbal, handbal. Dat helpt natuurlijk. ‘k Heb veel mensen persoonlijk aangesproken. Ik ken er die al twintig jaar niet meer naar de prinsenverkiezing waren geweest, maar speciaal voor ons zijn afgekomen. Voorts ga ik al jaren naar bijna alle eetkermissen van carnavalgroepen. We zijn ook naar het FEN-bal in Putte geweest. Ja, dat is zoals bij de echte verkiezingen. Ge moet u laten zien.”

Soms kan het ook erg eenvoudig: “We stonden aan de ingang en wie z’n stemkaart aan ons gaf, kreeg een grappig hoedje in de vorm van een pint kado. Die hoedjes hebben ons trouwens niks gekost. Die hebben we gekregen van een sponsor. Een vriendendienst!”

Hebben ze massaal kaarten opgekocht?

“Eerst en vooral willen we toch heel duidelijk stellen dat de firma Marchant geen enkele kaart heeft gekocht! We hebben uiteraard een aantal kaarten in voorverkoop gekocht, vooral voor onze supporters van buiten Halle of buiten de carnavalwereld.”

“Het klopt dat een aantal vrienden van ons er niet konden bij zijn, wegens een verjaardagsfeest. We zijn die mensen met ons kamionetje gaan oppikken, die hebben gestemd, een pintje gedronken en zijn dan door ons teruggebracht naar het feest. Dat we autocars hebben ingezet die tussen de Lem'n Rock en ’t Vondel pendelden, met aan boord argeloze stemmers die in ruil voor een pint hun stem uitbrachten, is dus sterk overdreven!”

Terug naar voorpagina Luuper 2006 1, jrg 11, nr 21.

Wie z’n stemkaart aan ons gaf, kreeg een grappig hoedje!

Een autokaravaan naar ’t Vondel! Da was geleden van mè de verkiezing van Joël en Nadia,

Veel geldsj?

Chris en Peggy waren dus goed voorbereid en hebben zo de prinsenverkiezing gewonnen. Maar hoeveel geld heeft dat gekost? Campagneleider Lorre reageert: “Het klopt dat je in het loterijsysteem van vroeger met achttien kandidatenkoppels amper geld moest uitgeven. Dit jaar waren er drie kandidatenkoppels en dus moest je campagne voeren. Dat betekent: veel toerneikes geven, voor spandoeken zorgen, voorwerpen voor de Rode Draad inslaan én we hebben tweehonderd affiches laten drukken. De kandidaten hebben dit allemaal uit eigen zak betaald. Toch gaat het hier niet om krankzinnige bedragen.”

Chris heeft veel kunnen “arrangeiren” met sponsoring én vooral door vrienden aan te spreken. “Die hoedjes met reclame kregen we van een sponsor en Theo van de Gilles van Sintje-Roukes ken ik al lang. Tegen een vriendenprijsje (voor de muzikanten) is hij met zestig man komen optreden in de zaal om onze kandidatuur te steunen. Dat zijn geen onoverkomelijke bedragen hè. Dat hoort er gewoon bij als je prins wil worden. In Aalst heeft Michel Picqueur in 2004 een miljoen Belgische frank geïnvesteerd in z’n campagne. Om tweede te eindigen! In Halle krijgt de winnaar honderd duizend frank. Zoveel hebben we zeker niet geïnvesteerd in onze campagne, dus eigenlijk heeft het ons niks gekost.”

Ik kin Théo al lank. Ge moedsj a vrinden aanspreiken!

Twee maten en twee gewichten

Waar komt dat ongenoegen dan vandaan? Meteen na de verkiezing werd het Internetforum van Carnidom overstelpt met boze reacties.

 Peggy en Chris zoeken naar een verklaring: “Het forum is anoniem en één en dezelfde persoon kan onder verschillende schuilnamen een reactie posten, dus laten we dat allemaal relativeren. Toch begrijpen we de heisa niet. Wie graag prins carnaval wil worden, die gaat ervoor. Dat is altijd zo geweest. En nu plots is er zoveel kritiek? Boeing trommelde indertijd zoveel supporters op, dat ze van de brandweer niet meer binnenmochten in De Bres. Theo Driege had bussen ingelegd met ‘stemmers’ van overal. Joël zocht steun in Zaventem, Vilvoorde. In de jaren 80 plunderden ze winkels leeg, op zoek naar tonnen waspoeder of conservenblikken voor de Rode Draad. Bij de verkiezing van de Lorre zijn we voor de Mini Rode Draad condooms gaan opkopen in de nachtwinkel. De Gebeure zijn voor Luc Pieters ne camion ijs gaan kopen. We hebben dan ook niks verkeerd gedaan. We hopen dan ook dat gans Halle op 26 maart achter ons staat. We steike ons and èut noe alleman, ’t wetj ne goeie karnaval!!”

Lorre neemt het alvast filosofisch op: “Ze zeggen dat Chris en Peggy werden voorgetrokken door Halattraction omdat ze op vrijdag na het werk ook wel ’s een pint gaan drinken in de Lem’n Rock. Och, van mij dachten ze in 2000 ook dat ik zéker Prinsj ging worden. Wel, dat draaide helemaal anders uit. Ik heb nog vier jaar moeten wachten.”

Conclusie

De kandidaten hebben alle mogelijkheden van het huidige kiesreglement uitgeput en het onderste uit de kan gehaald. Of een verkiezing met drie kandidaten, zonder een verbod op campagnevoeren, in de toekomst wél tot uitwassen kan leiden of nog erger, kandidaten afschrikt waardoor er opnieuw prinsenkoppels (zonder verkiezing) aangesteld moeten worden, laten we aan uw oordeel over.  Ook zou Halattraction moeten vermijden dat kandidaten à volonté kaarten kunnen kopen. Eén stem per aanwezige, zo ging het vroeger. Zolang kandidaten hun gezond verstand blijven gebruiken, is er alvast niets aan de hand.

Interview 8 februari met Peggy, Chris en Lorre
Interviewer Sonny VANDERHEYDEN

Het wordt een goed Prinsjenjaar (paar)!(Foto Carnidom)

Terug naar voorpagina Luuper 2006 1, jrg 11, nr 21.